نمی دانم چرا مراسم تاج گذاری پادشاه انگلستان منو بیاد فیلم رابین هود انداخت

با این تفاوت که این بار پادشاه ادم خوبیه ، حد اقل از نظر برنامه کودک

خب من اگر انگلیسی بودم طرفدار سلطنت می شدم . چون این نوع سلطنت که دنبال یار گیری نیست و در برابر حتی یک راننده تاکسی هم زوری نداره ، چیز خوبیه . یه حس خومونی بین مردم ایجاد می کنه انگار یک بابا هست یک مامان هست که می تونی بهش پناه ببری ، وقتی خطری پیش بیاد همه بچه ها خونه بابا مامان جمع می شن ، غرورشون را به هم یاد اوری می کنن

کلا این جوری سلطنت جالبه

ولی راستش اینکه یک بچه به صرف اینکه متولد شده شاه به حساب میاد یک کم برام زوره و یک کم این قضیه مشکل داره که اگر نفر اول وارث پادشاهی یک اشغال باشه خیلی نامردیه که دنیا چنین براش وا بدهد

مسئله دیگه ابنه که این گروهی که دارن روی رفتار و حرکات و سکنات و پوشش و حرفها خانواده سلطنتی کار می کنند تقریبا این افراد را تبدیل به یک مشت جسم بی جان کرده اند ، اینها دیگه حالت انسانی خودشان را از دست داده اند . نه تلاشی می کنن نه حرف خاصی می رنن نه مست می کنن ، نه برای زندگی با دیگران کلنجار می رن ، این همه ، همه چیز مرتبه ، خب چیز خوبی نیست .

من پیشنهاد می کنم حالا که قراره موضوع اینقدر برنامه کودکی باشه ، خب بعد مرگ پادشاه یا ملکه ، بهتره که همه خانواده سلطنتی را غروب تو باغ زیر درختان بلند جمع کنن وفتی کلاغا امدن ، اولین فردی را که کلاغا روش شاشیدن را شاه کنن

چون اولا کلاغا از این کشیشا و کلیسا که هزاران سال خون مردم را ریخته اند خیلی باشرافت ترند

دوما وقتی این اقایایون حس متفاوتی بهشون دست می ده و فکر می کنن از کون فیل افتاده اند ، بهشون بگیم نه جانم از کون کلاغ افتاده اید