متنی برای یک دوست
برخیز ، نفس بکش و انچه می خواهی باشی را ایجاد کن ، نقطه آغاز خودت باش و صدایت را رها کن ، اگر تا کنون شنیده ای که گوشهایت را به نقد ها و تفسیر ها باز کنی ، ایتک زمان یاد گیریت تمام شده زمان انجام است ، قدم بعدی را بردار ، آنچنان قوی و قدرتمند نیستی ولی همیشه قدم ها ، قدرت ها را نشان می دهند شاید قدرت لازم را داشته باشی . بر طوفان لبخند بزن ، عفریته ای در پس غبار ترس و وحشت منتظر است تا تو را به تمسخر بگیرد . رقص مستانه ای برو بگذار طبیعت به تماشای شاهد بازی شاهکارش بنشیند . ترمز تمنا را به دنده تقلا بینداز ، زندگی فقط ارزش یک چیز را ندارد اینکه با حقارت و حسرت تمامش کنی ، یادت باشد این تویی که شاخه های بید برایت می لرزد ، آبشار به عشقت واژگون می شود ، پرنده با هوس تو می خواند ، و ستاره برایت چشمک می فرستد ، روحت را آزاد کن بگذار قدرتت جلوه شخصیت و آستانه ارتباطت باشد ، از نقطه ضعف وارد عمیق رودخانه نشو . گرداب در نقاط آرام تور می اندازد . اگر جهیدن را نیاموخته ای پس تا دیر نشده بپر ، انجا که می گن خبری نیست شاید خبر نگاری ندارد . در پشت ان تپه ماهورها به ناگهان دره ای زیبا مسحورت خواهد کرد ، زیبایی را ارج بنه و طناب بازی را بیاموز . زندگی هنر چگونگی هاست کیفیت ها صدایت می زنند پس لحظه هایت را زنده به گور نکن
kader.gorgij@yahoo.com