ما یک حکومت سوپر موهنی هستیم ، فقط جای میم با هاء عوض شده که البته این که چیز خاصی نیست . 

ادمها در موقعیت های متفاوت ، متفاوت به نظر می رسند  ، وقتی در حمام و استخر و کنار دریا هستند  ، زشت یا زیبا هستند  ، وقتی تو پارک قدم می زنند مهربان و با اخلاق به نظر می رسند ، وقتی تو خیابون یا مترو هستند  بیشتر نگران به نظر می ایند ، وقتی در بیمارستان یا صف مرغ هستند  مستاصل و مفلوک می نمایند  . وقتی در غسالخانه و قبرستان هستند  بی آزار .  وقتی در ..... 

اما چرا ما بی نهایت موهن هستیم ، و چرا مثل یک انتقام سر هم خراب شده ایم ، برای توضیح بهتر  ابتدا  از زمان سربازی ام بگم . ما یک عده چند هزار نفری بودیم که هممون فقط مفت خور و وبال گردن جامعه بودیم با این وجود کلی در رفت و امد بودیم و برای خودمان دک و پزی داشتیم ، یکی برای دیگری پا می چسباند یکی دیگری را جناب صدا می زد یکی لباط فرم چنان داشت .... همه اینها نمی توانست این واقعیت را پنهان کند که ما مشتی انگل بودیم که  عده ای مون برای دیگران اشپزی می کردن ، یک عده ماشینهای دیگران را مرتب می کردن ، یک عده مسائل حقوقی دیگران را بررسی می کردن و یک عده فرمانده دیگران بودن و .... ولی دست اخر ما همه دور باطل بودیم ، دور هم چرخیدیم وقت هم را می گرفتیم و همدیگر را عذاب می دادیم .......

این مسئله در یک پادگان نظامی بود ولی مشکل اینجاست که حال و روز الان مملکت ما همینه ، ما همه شده ایم مشتی الاف  که همدیگر را می دوانیم ، این همه حرکت و همهمه نشانه کار و مثمر ثمر بودن نیست  ، ما فقط داریم صبح تا شب همدیگر را می دوانیم و موجب عذاب و سردرگمی هم می شویم  و به هم توهین می کنیم  . می ریاین اداره می گن برو فلان اداه می ری اونجا می گن الان طرف مرخشیه می ذاری بیاد می گه درخواستتو بذار برو  . می گی خبری نشد می گه تا اخر همین ماه زمان داشته و ... هزاران حرف ریز و درشتی این وسط هست 

ما زک مشت آشغال هستیم که کلی هم برای هم کلاس می ذاریم   ، ته کار هیچی مون هیچی نیست ، تو دلمون به ربش هم می خندیم ، هر کدوم از ما سعی داریم خودمون و عمل کرد خودمون را مهم جلوه بدیم ، حالا اون ور قضیه خودمون می دویم اینا همش یک بساطه  که پهن شده و ما مثل کسخلا دور این بساط می چرخیم ، تمام عمرمون تو ترافیک و پشت در اتاق این آشغال کله و اون تپه کون تموم شده ، هیچ کدوم از ما هم دست اخر تو یک چرخه تولید قرار نداریم ، ما شدیم مشتی مفت خور دزد  منگول که باید یک جوری سرمون گرم بشه یا دلار بره بالا یا بیاد پایین یا سبد ماشین بخریم یا .... اون ور داستان یک عده دارند خاک مملکتو به توبره می کسن و فقط یک مقدار نرمه استخون جلو سگای ولگرد می اندارن تا سرشون گرم بشه . 

انگار این سیاست سر طرفو ببر تو آخور تا حواسش پرت بشه تو کارتو بکن خوب جواب داده . و ما در این وسط چه سوپر موهن هایی شده ایم به هم  . اگه کارمون شخصی باشه ورود مراجعه کننده  براش خم و راست می شیم  و می گیم سرت به سر شاه می مونه و کونت به کون شاه بانو  ولی ا گر کار سیستمی و دولتی باشه  اخ نگو که چطور نسبت به هم بی توجه و گردن کلفت و موهن هستیم  ......